راهنمای نورپردازی داخلی لوکس

راهنمای نورپردازی داخلی به شما کمک می‌کند تا دید بهتری نسبت به اثرگذاری فوق‌العاده نور داشته باشید. نورپردازی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های دکوراسیون داخلی شماست، زیرا علاوه بر نورپردازی محیط، می‌تواند ظاهر یک فضا را به طور کامل تغییر دهد، خوب یا بد!

از یک سو، می‌تواند با تکان دادن یک سوئیچ، یک اتاق بی‌تفاوت را به فضایی براق برای مجله تبدیل کند، یا از سوی دیگر، می‌تواند کم‌نور یا بیش از حد روشن شود که منجر به سردرد، خستگی چشم‌ها و کسالت ناشی از نور می‌شود.

همانطور که آلبرت هدلی، طراح داخلی مشهور آمریکایی فقید زمانی بیان کرد، “طراحی با نور و سایه تعریف می شود و نور مناسب بسیار اثرگذار است.”

آشنایی با انواع نور

اولین گام برای شروع، این است که بدانید دو نوع نورپردازی اصلی وجود دارد که هرکسی می‌تواند با دانستن کمی درباره آنها انجام دهد: نور طبیعی و نور مصنوعی.

1. نور طبیعی

نور خورشید طبیعی‌ترین منبع نوری است که وجود دارد. از نظر ذهنی محرک و کاملا رایگان است. اما کنترل آن نیز دشوار است.

نور در هر کجا که زندگی می‌کنید متفاوت خواهد بود – برای مثال، نور در شمال بسیار خنک تر از نور خورشید استوایی است – و جهت اتاق شما متفاوت است. زمان روز و فصول نیز بر میزان نور طبیعی اتاق تأثیر می‌گذارد.

پوشش‌های پنجره (شامل پرده یا انواع شیشه) برای کنترل نور طبیعی مفید هستند. برای اتاق‌هایی که نور طبیعی کمی دارند، طراح داخلی سارا کوسگروو پیشنهاد می‌کند که «شیشه‌ها و پنجره‌ها مؤثرترین راه‌ها برای کنترل نور طبیعی، همراه با استفاده از آینه هستند».

مبلمان آینه‌ای نیز به خوبی کار می‌کنند و فضای ذخیره‌سازی را نیز ارائه می‌دهند. برای اتاق‌هایی که پر از نور طبیعی هستند، می‌توان این موضوع را با استفاده از پرده‌های آستردار در پارچه‌های ضخیم‌تر کنترل کرد.

همچنین مسئله تابش خیره‌کننده وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد – اتاقی که خیلی روشن است می تواند صاف و سرد به نظر برسد. استفاده از پنجره‌های قابل تغییر (مانند پرده‌های تخته‌ای، ونیزی، لوور یا رومی) یا کرکره‌های مزرعه برای کنترل نور خورشید و جلوگیری از تابش خیره‌کننده بدون برهم زدن زیبایی‌شناسی پنجره شما مفید است.

نور احتراق (یعنی شمع و نور آتش) منابع بسیار جوی نور طبیعی هستند و نباید فراموش شوند. ببینید که چگونه قسمت نشیمنگاه این قسمت پذیرایی با افزودن آتش خروشان جذاب‌تر می‌شود. مخروطی‌های مجسمه‌ای که در شمعدان‌ها یا شمعدان‌های زیبا قرار می‌گیرند وقتی در دو طرف مانتو یا میز ناهارخوری رسمی قرار می‌گیرند زیبا هستند. برای داشتن ظاهری معمولی‌تر، طوفان‌ها یا فانوس‌ها راهی آسان برای لذت بردن از درخشش گرم نور شمع در داخل یا خارج از منزل هستند.

2. نور مصنوعی

باید از نور مصنوعی برای افزودن لایه‌ها به فضای خود استفاده کنید. نور گرم (در مقابل نور شفاف) خوشایندترین گزینه برای فضاهای مسکونی است. علاوه بر افزودن به سبک کلی طراحی داخلی یک فضا، از نور مصنوعی می‌توان برای برجسته‌کردن ویژگی‌ها، ایجاد مناطق و تغییر نسبت‌های درک شده یک اتاق استفاده کرد. هنگام برنامه‌ریزی طرح نورپردازی خود، همیشه پنج دسته نورپردازی را در نظر داشته باشید. به این فکر کنید که به چه چیزی نیاز دارید، چگونه برنامه ریزی می کنید از فضای خود استفاده کنید و از طیف وسیعی از جلوه های نوری برای ایجاد ظاهر دلخواه استفاده کنید.

انواع نور داخلی

پنج نوع اصلی نورپردازی داخلی عبارتند از: عمومی، محیطی، حالت (mood)، وظیفه (task) و تاکیدی (accent).

برخی از چراغ‌ها می‌توانند در چند نوع قرار بگیرند (بسته به محل قرارگیری، روشنایی و کاربردشان) اما درک کلی از هر نوع نورپردازی می تواند در برنامه‌ریزی یک طرح موثر بسیار مفید باشد.

1. روشنایی عمومی

نورپردازی عمومی پایه اصلی یک طرح روشنایی است که درخشندگی یکنواخت را در کل اتاق فراهم می‌کند و فضا را از نظر عملکردی و نه به دلایل زیبایی‌شناختی روشن می‌کند.

مشخصه تعیین‌کننده روشنایی عمومی این است که معمولا مستقیم است و باید توسط یک سوئیچ دیمر کنترل شود تا تغییرات نور روز را در نظر بگیرد.

یک چراغ آویز مرکزی شاید متداول‌ترین منبع روشنایی عمومی باشد و می تواند بخش مهمی از طراحی اتاق باشد. یک لوستر مجلل یا یک اینستالیشن هنری هر دو بیانات بصری عالی را در یک اتاق ایجاد می‌کنند و چشم را جهت می‌دهند.

با این اوصاف، اینها باید با لایه‌های نورانی دیگری همراه شوند، زیرا منبع نور مرکزی خود سایه‌های نامطلوب (مخصوصاً برای افراد) ایجاد می‌کند و زندگی واقعی را به اتاق نمی‌بخشد.

یک طرح روشنایی به این سادگی معمولاً برای ایجاد فضایی دلپذیر بسیار ناکافی در نظر گرفته می‌شود.

2. نورپردازی محیطی

لایه بعدی نورپردازی، نورپردازی محیطی است که شریک بسیار خوبی برای روشنایی عمومی است. هر دو نوع ویژگی‌های مهم مشترکی دارند – آنها در درجه اول کاربردی هستند و برای روشن کردن یک منطقه کامل استفاده می‌شوند.

تفاوت اصلی این دو در جهت نور آنهاست. آپریل راسل، طراح داخلی، تفاوت را با گفتن این جمله توضیح می‌دهد: «نورپردازی عمومی دقیقاً همین است – نور عملی برای هر روز و شب. نورپردازی محیط بیشتر از هیچ یک به یک سیستم کم نور متصل می‌شود تا بسته به موقعیت، سطوح نور را کنترل کند. نورپردازی محیط عموماً برای سرگرمی استفاده می‌شود – و باعث ایجاد نمایش می‌شود.

نورپردازی محیط غیرمستقیم است و بنابراین ملایم‌تر از نورپردازی عمومی است – زیرا معمولاً از نور پایین استفاده نمی‌کند و سایه‌های نامطلوب ایجاد نمی‌کند. به نورافکن‌های چشم یا دیوارکوب‌ها فکر کنید که دیوار را با پوشش‌های نور پس‌زمینه پرسپکس یا نورپردازی مخفی کاسه می‌شویند که نور را به سقفی مانند اتاق سینمای فین‌چاتون، سمت چپ می‌تاباند.

نور محیطی مورد استفاده در اینجا نیز نمونه‌ای از نورپردازی معماری است که اغلب برای تغییر ظاهر یا اندازه یک فضا استفاده می‌شود. بدون آن، این اتاق بدون پنجره به طرز وحشتناکی تاریک خواهد بود و احساس بسیار محدودی می‌کند.

3. روشنایی وظیفه

4. نورپردازی حالت

نورپردازی حالت برای نمای کلی اتاق به اندازه نورپردازی عمومی و محیطی مهم است و یک فضا بدون آن خالی است. با ایجاد حوضچه‌هایی از نور که با سایه‌های ناشی از نور عمومی مقابله می‌کند، اتاق را دلپذیر می‌کند.

همچنین یکی از عناصر مهم سبک اتاق است، زیرا به همان اندازه که با عملکرد مرتبط است، به سبک نیز توجه دارد – گزینه‌های محبوب مانند چراغ‌های رومیزی و چراغ‌های کف که در طراحی اتاق نشیمن پاریسی توسط ژان لوئی دنیو دیده می‌شود.

برای لامپ‌های رومیزی، میز کناری جامد یا کنسول ترجیح داده می‌شود، در غیر این صورت پنهان کردن سیم‌ها دشوار است. سیم‌ها را از طریق یک سوراخ محتاطانه روی سطح بکشید یا نوار چسب بزنید یا آنها را در یک پا منگنه کنید.

سوکت‌ها را نزدیک به جایی که لامپ‌هایتان قرار می‌گیرند، نگه دارید، دلیل خوبی دیگر برای اینکه برنامه‌ریزی برق خود را تا پایان طراحی خود رها کنید.

از آنجایی که نورپردازی حالت اغلب لایه‌ای از نور است که نزدیک‌ترین لایه به سطح چشم است، مهم است که هر تابش خیره‌کننده لامپ‌های ناخوشایند را با یک فیلتر سایه بزنید. اگر لامپ خالی از پایین قابل مشاهده باشد، در مورد روشنایی عمومی یا محیطی شما نیز همینطور است.

یک نکته مفید از طراح داخلی باربارا بری به قرار دادن کمک می‌کند: «من دوست دارم منبع نور (سایه لامپ) را دقیقاً بالای سطح چشم قرار دهم که کل اتاق را روشن می‌کند و جذاب‌ترین است زیرا سایه نمی‌اندازد. ”

در جایی که زمانی لامپ‌های رشته‌ای تنگستن محبوب‌ترین انتخاب بودند، هالوژن و ال‌ای‌دی به دلیل هزینه و کارایی انرژی، جایگزین‌های مدرن امروزی برای سلف تقریباً ممنوعه هستند. برای روشنایی حالت، وات کمتری انتخاب کنید—بر خلاف نورپردازی کاری، لامپ‌های با وات بالا خیلی خشن و مناسب نیستند. لامپ‌های با وات بالاتر نیز به سایه بزرگ نیاز دارند تا فضای کافی بین لامپ و مواد ایجاد شود.

هنگام انتخاب هر دو لامپ زمینی و رومیزی، به تناسب سایه با پایه آن و همچنین نسبت لامپ به مبلمان خود توجه کنید. لیندا هولمز، مدیر خلاق LuxDeco، می‌گوید: «یک پاس تقلبی بزرگی که بسیاری از مردم هنگام انتخاب لامپ‌ها انجام می‌دهند این است که لامپ‌هایی را انتخاب می‌کنند که خیلی کوچک هستند. وقتی شک دارید، همیشه بزرگتر شوید. البته، مگر اینکه لامپ باید در یک میز کنسول باریک قرار بگیرد. در این صورت، همیشه اندازه‌گیری کنید.»

در مورد سایه‌ها نیز ملاحظات زیادی وجود دارد. سخت‌افزار باید همیشه با سایه پوشانده شود – سخت‌افزار نامناسب احمقانه به نظر می‌رسد و زیبایی شناسی را خراب می‌کند. بافت‌ها همچنین می‌توانند ظاهر یک لامپ را به‌ویژه زمانی که روشن هستند تغییر دهند – برای مثال، طرح‌های کتانی خشن‌تر نور متفاوتی نسبت به سایه‌های ساتن براق ایجاد می‌کنند.

اگر نور اتاق شما به شدت به نورپردازی حالت وابسته است، رنگ‌های کم رنگ‌تر بهتر است تا به همان اندازه نور از آن عبور کند. اگر به دنبال ظاهری خوش خلق و جو هستید، سایه تیره‌تر عالی است. آسترهای نقره‌ای یا طلایی برای تکرار یک درخشش مجلل بهترین هستند.

5. نورپردازی تاکیدی

نورپردازی تاکیدی مانند نورپردازی وظیفه‌ای عملکرد خاصی دارد و هر نورپردازی است که به طور خاص برای برجسته کردن یک ویژگی خاص در یک اتاق گنجانده شده است.

نورافکن‌هایی که آثار هنری، مجسمه‌ها و اشیاء را در کابینت‌ها یا روی پایه‌ها برجسته می‌کنند، نمونه‌هایی از نورپردازی برجسته هستند که قطعات را تقویت می‌کنند و از گم شدن آن‌ها در فضای کم‌نور جلوگیری می‌کنند.

مانند نورپردازی وظیفه‌ای، به دلیل ماهیت خود، نورپردازی تاکیدی به لومن (خروجی نور) بیشتر – حداقل سه برابر – نیاز دارد و بنابراین نیاز به وات بالاتری دارد.
گاهی اوقات نور معماری را می‌توان در نورپردازی تاکیدی و همچنین نور محیطی گنجاند. نورپردازی معماری تاکیدی کمی ظریف‌تر است، اما به جای یک شی خاص، بافت‌ها را برجسته می‌کند و محیط‌ها را مشخص می‌کند.

افکت‌های نورپردازی

کاهش نور

داون لایت یک نوع نورپردازی بسیار مفید و محبوب در فضاهای داخلی است – بیشتر منابع نور مرکزی یا نورافکن‌ها نورهای پایین هستند. سایه‌های نامطلوب ایجاد می‌کند (مخصوصاً برای افراد)، بنابراین باید با نور کافی محیط متعادل شود.

بالا بردن

نورپردازی جایگزین بسیار نرم تری برای نورپردازی پایین است زیرا به طور غیرمستقیم نور را به اتاق وارد می‌کند و آن را از سقف بازتاب می‌دهد و به اتاق بازتاب می‌کند.

دیوار شویی

شستشوی دیوار به طور یکنواخت یک سطح عمودی را به روشی نرم روشن می‌ کند. نور را در فاصله مناسب قرار دهید تا پرتو به تمام سطح برسد.

چرای دیوار

چرای دیوار نور را عمدا نزدیک به سطحی که قرار است روشن کند قرار می‌دهد و به طور موثر بافت آن را برجسته می‌کند.

نورپردازی

Spotlighting در نورپردازی وظیفه و تاکید زیاد برای برجسته کردن یک ویژگی خاص از یک اتاق استفاده می‌شود.

روشنایی محیطی

نور محیطی ابعاد یک اتاق را برجسته می‌کند و اندازه ظاهری آن را گسترش می‌دهد. نورپردازی روکش یا قرنیز روشی موثر برای انجام این کار است و اغلب توسط طراحان داخلی و معماران استفاده می‌شود.

بایدهای نورپردازی داخلی

• به این فکر کنید که اتاق شما برای چه چیزی استفاده می‌شود و چه مبلمانی در آن گنجانده می‌شود – برخی از قطعات به نور خاصی نیاز دارند.
• یک سیستم کم نور را در طراحی نورپردازی خود بگنجانید – این اجازه می‌دهد تا نور شما پاسخگو باشد.
• هنگام برنامه‌ریزی یک طرح روشنایی، رابطه بین اتاق‌ها را در نظر بگیرید – تغییرات شدید از روشن به تاریک می‌تواند باعث بی‌نظمی و خستگی چشم شود.
• چراغ‌های دیواری را روی دیوارهای کوتاه‌تر قرار دهید – این کار اتاق شما را متعادل می‌کند و توجه را از دیوارهای بلند دور می‌کند.
• به پوشش یک سایه توجه کنید – ضخامت و رنگ آستر بر نور ساطع شده تأثیر می‌گذارد.
• به دقت در مورد وات فکر کنید – لامپ‌های 60 یا 75 وات برای روشنایی حالت خیلی روشن هستند. یک لامپ 40 واتی بسیار جذاب‌تر است.
• همیشه یک لامپ خالی را با یک دیفیوزر پنهان کنید.

نبایدهای نورپردازی‌های داخلی

• به یک منبع نور مرکزی نچسبید زیرا باعث ایجاد سایه‌های نامطلوب می‌شود – یک طرح لایه‌ای ضروری است.
• به پریزها دست نزنید – هیچ چیز بدتر از استفاده از سیم‌کشی نامناسب نیست.
• سیم‌ها را در معرض دید قرار ندهید – این باعث ظاهری نامرتب می‌شود که زیبایی کلی داخلی شما را خراب می‌کند.